گنجور
عطار نیشابوریعطار

مختارنامه

باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه باب دوم: در نعت سیدالمرسلین صلّی اللّه علیه و سلّم باب سوم: در فضیلت صحابه رضی الله عنهم اجمعین باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به باب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن باب نوزدهم: در ترك تفرقه گفتن و جمعیت جستن باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن باب بیست و یكم: در كار با حق گذاشتن و همه از او دیدن باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان باب بیست و ششم: در صفت گریستن باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق باب سی و چهارم: در صفتِ آمدن معشوق باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق باب سی و هفتم: در صفت خط و خال معشوق باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق باب سی و نهم: در صفتِ میان و قدِ معشوق باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق باب چهل و سوم: در صفت دردمندی عاشق باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه باب پنجاهم: در ختم كتاب
مقدمه : بسم اللّه الرّحمن الرّحیم