باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۱ : لعلت که خجل کرد گل رعنا را شمارهٔ ۲ : چون دیده به روی تو نظر بگشاید شمارهٔ ۳ : جانم که به لب از لب لعل تو رسید شمارهٔ ۴ : زلفِ تو سرِ درازدستی دارد شمارهٔ ۵ : ای کرده پسند از دو جهان چاره منت شمارهٔ ۶ : بنگر که دلم چه گونه مظلوم نمود شمارهٔ ۷ : لعل تو براتِ کامرانی دهدم شمارهٔ ۸ : چون توبهٔ تو گناه خواهد افتاد شمارهٔ ۹ : زانگه که مرا سوی تو آهنگ افتاد شمارهٔ ۱۰ : فرسودنِ لعلِ آبدارت بر من