شمارهٔ ۳
جانم که به لب از لب لعل تو رسید
دل تحفه به پیش لب لعل تو کشید
خوی خشک نمیکند زخون چون گل لعل
زان سنبل ترکز لب لعل تو دمید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جانم که به لب از لب لعل تو رسید
دل تحفه به پیش لب لعل تو کشید
هوش مصنوعی: جانم به لب رسیده و تاب معشوقه را ندارم، اما دل من به خاطر زیبایی لبهای تو، به نوعی رضایت و آرامش یافته است.
خوی خشک نمیکند زخون چون گل لعل
زان سنبل ترکز لب لعل تو دمید
هوش مصنوعی: خوی خونین نمیتواند به خشکی بگراید، همانطور که گل قرمز از سنبل تازهای که بر لبان تو دمیده است، زندهتر و شادابتر است.