باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود
شمارهٔ ۱ : چندان که تو اسرار حقیقت خواهی شمارهٔ ۲ : اول میلم چو از همه سویی بود شمارهٔ ۳ : ناکرده وجودم بدل اینجا چه کنم شمارهٔ ۴ : آواز آمد مرا که در جستن دوست شمارهٔ ۵ : عمری چو فلک ز تگ نمیفرسودم شمارهٔ ۶ : هرچند دریغ صدهزار است هنوز شمارهٔ ۷ : گفتم که شد از نفس پلیدم، دل، پاک شمارهٔ ۸ : تا با سگ نفس همنشین خواهم بود شمارهٔ ۹ : هر دم سگ نفس با دلم باز نهد شمارهٔ ۱۰ : نفسی دارم که هر نفس مِه گردد