عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چندان که تو اسرار حقیقت خواهی</p></div>
<div class="m2"><p>ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آگاه ز سِرْ اوست ز مه تا ماهی</p></div>
<div class="m2"><p>کس را سر مویی نرسد آگاهی</p></div></div>

شمارهٔ ۲

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی
ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی
آگاه ز سر اوست ز مه تا ماهی
کس را سر مویی نرسد آگاهی

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی
ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی
آگاه ز سرْ اوست ز مه تا ماهی
کس را سر مویی نرسد آگاهی

شمارهٔ ۱

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی

ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی

آگاه ز سِرْ اوست ز مه تا ماهی

کس را سر مویی نرسد آگاهی

شمارهٔ ۱

اطلاعات