عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چندان که تو اسرار حقیقت خواهی</p></div>
<div class="m2"><p>ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آگاه ز سِرْ اوست ز مه تا ماهی</p></div>
<div class="m2"><p>کس را سر مویی نرسد آگاهی</p></div></div>

شمارهٔ ۲

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی
ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی
آگاه ز سر اوست ز مه تا ماهی
کس را سر مویی نرسد آگاهی

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به اینکه اگر کسی به دنبال فهم حقیقت و اسرار عمیق باشد، نباید انتظار داشته باشد که همه چیز را در یک زمان کوتاه یا به آسانی درک کند. آگاهی از تمام جنبه‌های حقیقت نیازمند زمان و تلاش است و معمولاً کسی نمی‌تواند به تمامی جزئیات آن دست یابد.

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی
ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی
آگاه ز سرْ اوست ز مه تا ماهی
کس را سر مویی نرسد آگاهی

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: هر چقدر که بخواهی به حقیقت نزدیک شوی، از آنجا هیچ حرفی نمی‌توانی پیدا کنی، به جز اینکه باید کوتاهی کنی.

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی

ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی

هوش مصنوعی: کسی به اندازه‌ی او از راز و اسرار آگاه نیست؛ حتی از وقتی که مه و ماه به وجود آمده‌اند، هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه‌ی او از این معرفت بهره‌مند شود.

آگاه ز سِرْ اوست ز مه تا ماهی

کس را سر مویی نرسد آگاهی

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده