عطارباب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱ : خورشید رخت ملک جهان می‌بخشد شمارهٔ ۲ : ای هر نفسی جلوهگری افزونت شمارهٔ ۳ : از بس که شکر فشاند عشق تونخست شمارهٔ ۴ : گاهی به سخن قوت روانم بخشی شمارهٔ ۵ : ای خوش دلی هر دو جهانم غم تو شمارهٔ ۶ : در هر چیزی که بود دل بستگیم شمارهٔ ۷ : یک ذرّه ز عشق تو به صحرا آمد شمارهٔ ۸ : در هر چیزی ترا جمالی دگرست شمارهٔ ۹ : سرگشتهٔ تست، نُه فلک، میدانی شمارهٔ ۱۰ : ای یاد تو آب زندگانی جان را