عطارباب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ ۱ : آن راه که راه عالم عرفان است شمارهٔ ۲ : هر ذات که در تصرّف دوران است شمارهٔ ۳ : چندان که نگاه میکنم حیرانی است شمارهٔ ۴ : بنشین که اگر بسی گذر خواهی کرد شمارهٔ ۵ : بر بوی یقین درین بیابان رفتیم شمارهٔ ۶ : گر عقل مرا مصلحت اندیش آمد شمارهٔ ۷ : احوالِ جهان سخت عجیب افتادست شمارهٔ ۸ : مائیم و نصیب جز جگر خواری نه شمارهٔ ۹ : دانی که چهایم نه بزرگیم نه خُرد شمارهٔ ۱۰ : مائیم در اوفتاده چون مرغ به دام