سناییالباب التاسع فیالحکمة والامثال و مثالب شعراءالمدّعین ومذّمةالاطباء والمنجّمین
بخش ۱ - فصل فی بیان سبیلالسعادة والطریق المستقیم : چون تو بر ذرهّای حساب کنی بخش ۲ - فی شکایة اهل الزمان : اندرین عصر بوالفضولی چند بخش ۳ - فیالمعذرة والتقصیر : تا به دل بر گنه دلیر شدم بخش ۴ - فیالحقیقة والطریقة : راه دور از دل درنگی تست بخش ۵ - در دانستن آنکه آخرت به از دنیاست : آن شنیدی که زاهدی آزاد بخش ۶ - حکایت : آن شنیدی که در حد مرداشت بخش ۷ - فی مثالب شعراء المدّعین : چون ستودی بسی عدولان را بخش ۸ - فی مثالب المنحولین : وانکه هستند در سخن منحول بخش ۹ - فی ذکرالعوام و اهل السوق والجهال : تا توانی به گرد عامه مگرد بخش ۱۰ - در ذمّ عوام و بازاریان و جهال گوید ذکر مساوی العوان للخواص نفع عام : عامه تا در جهانِ اسبابند