هوش مصنوعی: روزی زاهدی آزاد به سوی بغداد رفت و این موضوع را شنیده‌ای؟

هوش مصنوعی: برای اینکه به خانهٔ خدا سمت بگیری، باید به سوی خلق، نیکو فکر کنی و نیکو عمل کنی.

هوش مصنوعی: مردم به خاطر ورود زاهد خوشحال شدند، زیرا او فردی بود که در پند دادن با انصاف و صداقت عمل می‌کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که دارای صداقت و نیکی در باطن و همچنین پرهیزگاری باشد، شخصیت و رفتار خوبی دارد.

هوش مصنوعی: مأمون گفت که وقتی چنین فردی با دیانت را دیدم، ناچار باید به او احترام بگذارم.

هوش مصنوعی: دقیقاً در همان لحظه، شخص خاصی را برای دعوت فرستاد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مرد دین ایمان بیاورد، در نهایت به مقام و جایگاه بزرگتری می‌رسد و به سوی او با احترام و سلام خواهد رفت.

هوش مصنوعی: زاهد به نزد خلیفه مأمون رفت و داستانی طولانی را مطرح نکرد.

هوش مصنوعی: بسیار خوش آمدی ای زاهد و ای عابد، خوشحالم که به اینجا آمدی.

هوش مصنوعی: زاهد، تو نیمی از حقیقت را بیان کردی و در طبع من چنین ویژگی‌ای وجود ندارد.

هوش مصنوعی: بدان که حقیقتاً تو زاهد هستی و نه من، پس به حرف من گوش کن و درس بگیر.

هوش مصنوعی: به زاهد خطاب نکن و به او نگو که مرا نصیحت کند، زیرا که بنیاد دین من و اعتقاداتم در حال از بین رفتن است و نباید بیشتر خراب شود.

هوش مصنوعی: مأمون گفت که باید درباره این موضوع توضیحات بیشتری داده شود و این ماجرا نیاز به مشخص شدن دارد.

هوش مصنوعی: زاهد، تو نمی‌دانی که چرا به بیهوده مرا زاهد می‌خوانی.

هوش مصنوعی: مرا در این دنیا به نمایش گذاشتند و به من گفتند که بهشت را به تو می‌دهیم در عوض دنیا.

هوش مصنوعی: همه به من محبت کردند و در کنارم بودند، اما هیچ‌گاه یاد دنیایم را نکردند.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم که به می‌نوشی گرا پیدا کنم، چرا که عشق آن را از دلم پاک کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من هیچ چیز از این دو جهان را در نظر نمی‌آورم و از تمام موجودات و ظواهر آن‌ها بی‌نیاز و رها هستم.

هوش مصنوعی: من بیشتر از این هر دو جنبه خود را به دنبال او می‌طلبم، زیرا این شادی من ناشی از جست‌وجوی اوست.

هوش مصنوعی: زاهد، به خوبی فهمیدی که دل تو دیگر به دنیا وابسته نیست و بی‌غم شده است.

هوش مصنوعی: شادمانی به این اندازه، در دنیای فانی ارزش ندارد که از بهشت و آخرت غافل شوی.

هوش مصنوعی: به خاطر خوشحالی و رضایتی که از تو دارم، در این وضعیت گرفتار و وابسته مانده‌ام.

هوش مصنوعی: مأمون از این سخن شرمنده شد و به ناتوانی و ضعف خود اعتراف کرد.

هوش مصنوعی: هر کس که به بندگی خدا درآید، دنیا را به تسخیر خود درمی‌آورد و مشکلات و مصیبت‌ها را به جان می‌خرد.

هوش مصنوعی: دین خود را به دنیا نبخشید، زیرا درمانی برای صید نیست مانند سگان که در سرزمین کهن هستند.