سناییالباب السّابع فصل فیالغرور و الغفلة والنسیان و حبّالامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیانالموت والبعث والنشر
بخش ۱ - در بیهوده خندیدن : خندهٔ هرزه کار غُمر بود بخش ۲ - فی طول العمر والحسرة مع ذلک : نوح را عمر جمله ده صد بود بخش ۳ - تمثیل در نفس جهان فانی و قصّهٔ لقمان حکیم : داشت لقمان یکی کریجی تنگ بخش ۴ - در مرگ گوید : فرش عمرت نوشته در شومی بخش ۵ - حکایت مرد یخفروش التمثّل فی دارالغرور : مثلت هست در سرای غرور بخش ۶ - فی صفة الموت : جز دو رنگی نشد ز مرگ هلاک بخش ۷ - تمثیل در احوال گذشتگان جهان بیوفا : از ثَری تا به اوج چرخ اثیر بخش ۸ - در صفت مرگ پیامبران علیهمالسّلام : تا بگوید ز انبیا و رسل بخش ۹ - صفت مرگ شاهان فرس و بزرگان ایشان : زان ملوک عجم که در تاریخ بخش ۱۰ - در صفت موت بنیآدم از خاصّه و عامه : زان بنیآدم از صغار و کبار