قطعا سعدی در شعر :
عمر برف است و آفتاب تموز اندکی ماند وخواجه غره هنوز
به این شعر سنایی نظر داشته است ،سعدی به خوبی توانسته مفهوم را در یک بیت خلاصه کند اما انصاف باید داد که برف در تموز بی معنی است در حالی که یخ فروشی در تموز کاملا موجه است.
وزن مصراع دوم بیت 5 ایراد دادرد .

زانکه عمر گذشته باقی داشت
آفتاب تموزش نگذاشت
به نظر می رسد وزن مصراع دوم اشکال دارد و یا تلفظی است که من بی خبرم

مصراع دوّم در بیت پنجم چنین است:
آفتاب تموزیَش (تموزی‌اش) نگذاشت

این شعر در مجالس سبعه مولانا ، (المجلس الاول) بعد از متن مناجات ، در چهار بیت ذکر شده است.

بعد از شعر در متنی زیبا حضرت مولانا یخ را به وجود ما و معصیت را به آفتاب تعبیر نموده است. 

با سلام خدمت دوستان . من در سایتهای مرتبط با دکتر دینانی دیدم که بعد از بیت چهارم این بیت نوشته شده بود: ع

مر را بر کدام متاع دادی   

ز غم یخ چنین ندا دادی 

لطفا یکی راهنمایی کنه که کدوم صحیح تره؟