هوش مصنوعی: از نسل آدمیان، چه بزرگ و چه کوچک، تمامی انسان‌ها از یک طبیعت و سرشت واحد نشأت گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود زخم و آسیب، بچه در کنار مادرش به شدت ناراحت و رنجیده‌حال است.

هوش مصنوعی: به خاطر جدایی از خانه و سفر، دوری از پدر به او سخت گذشت و حالتی تازه و غم‌انگیز داشت.

هوش مصنوعی: به خاطر چالش‌های زندگی و مشکلات، انسان‌ها از کار و تجارت خود جدا می‌شوند و در آتش سختی‌ها گرفتار می‌آیند.

هوش مصنوعی: به خاطر ویژگی‌های برجسته، از آن کلاه شاهانه برای تزیین کمر استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر همه‌ی کشور و سرزمین‌ها که دچار نقص و عیب شده‌اند، به خاطر همه‌ی خطبه‌ها که تغییر کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از ناگهان، از بالای تخت، کسانی را که پایشان بسته بود به زور وادار کردند که پایین بیفتند و به زمین کشانده شوند. دو صد نفر در این وضعیت بدبخت و ناتوان بودند.

هوش مصنوعی: زمانی که از خودخواهی و غرور می‌شنوی، دل خودت را برای این زندگی ناپایدار و بی‌وفا آماده نکن.

هوش مصنوعی: این همه داستان‌ها را از او بشنو و ناز نکن. به او توجه کن و از او یاد بگیر.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالاتی اشاره می‌کند که فرد به رشته‌ای نرم و شیرین که بر گردن خود دارد، می‌پردازد و از آن به طعنه و با نگاهی انتقادی یاد می‌کند. به طور کلی، شخص حس می‌کند که این حالت یا موقعیت به نوعی مضحک یا بازیچه‌ای است که او را به تمسخر می‌کشاند.

هوش مصنوعی: تو به خاطر دلبستگی‌ها و آرزوهای سطحی زندگی می‌کنی و در پی کارهای بی‌ارزش و پست هستی.

هوش مصنوعی: تو آنقدر با غرور در زندگی پیش رفتی که حتی مرگ نیز جرأت نمی‌کند به تو نزدیک شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این مفهوم اشاره دارد که مرگ چه احساسی دارد و چه زمانی ممکن است به سراغ یک پادشاه بیاید. نشان‌دهنده این است که سرنوشت همه انسان‌ها، حتی قدرتمندترین آنها، در نهایت با مرگ گره خورده است. همچنین، به نوعی از ناچاری انسان در برابر تقدیر و زمان اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: چه کسی ممکن است از درون قلعه و دژ، با امیر سرنوشت و مقدر کار کند؟

هوش مصنوعی: بهتر این است که پیش از آنکه مرگ به سراغم بیاید، از نفاق و فریبکاری دوری کنم و به کسی که از تو بهتر است، فکر نکنم.

هوش مصنوعی: در برابر بیماران، آن کس که همدم مرگ است، بر اثر زمان، برگ‌های عمرش به آرامی در حال ریزش است.

هوش مصنوعی: او با هفت عضو خود، جان تو را می‌کشد، انگار که هفت کوه به وسط میدان آمده‌اند.

هوش مصنوعی: ابلیس به خاطر شیطنت‌هایش از این حرف‌ها برای تو نمایشی ترتیب داده است.

هوش مصنوعی: در میان کوه‌های بلند اگر هم هزاران سال زندگی کنی، مرگ در یک لحظه به سراغت می‌آید و مثل خاک بر تو خواهد نشسته.

هوش مصنوعی: از تلخی و زهر زندگی در این حبس، مرگ هم به تأخیر می‌افتد و به زودی نمی‌تواند برای تو به سراغت بیاید.

هوش مصنوعی: ماه، به خاطر تو از خود گذشت و به حضورت مرد. تو ای خوش قلب، بهتر است که زندگی خود را با کسی ادامه دهی که بتواند در سختی‌ها به یاری‌ات بیاید.

هوش مصنوعی: تو مردگان را به خاک سپردی، اما خودت هرگز نمی‌میری و در درک و خرد، بی‌نظیری.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تو در برابر مرگ مصون هستی و هیچ دلیلی برای ترس از آن وجود ندارد، زیرا تو در موقعیت و مقام بالایی قرار داری. وی را امیر می‌نامند و در نتیجه این مقام و جایگاه، مرگ را از او دور می‌کند.