سعدیغزلیات
غزل شمارهٔ ۱ : ثنا و حمد بی‌پایان خدا را غزل شمارهٔ ۲ : ما قلم در سر کشیدیم اختیار خویش را غزل شمارهٔ ۳ : ای که انکار کنی عالم درویشان را غزل شمارهٔ ۴ : غافلند از زندگی مستان خواب غزل شمارهٔ ۵ : دریغ صحبت دیرین و حق دید و شناخت غزل شمارهٔ ۶ : ای یار ناگزیر که دل در هوای توست غزل شمارهٔ ۷ : مقصود عاشقان دو عالم لقای توست غزل شمارهٔ ۸ : درد عشق از تندرستی خوشتر است غزل شمارهٔ ۹ : منزل عشق از جهانی دیگر است غزل شمارهٔ ۱۰ : فلک با بخت من دائم به کین است