سعدیباب دوم در احسان
بخش ۱ - سر آغاز : اگر هوشمندی به معنی گرای بخش ۲ - گفتار اندر نواخت ضعیفان : پدرمرده را سایه بر سر فکن بخش ۳ - حکایت ابراهیم علیه‌السلام : شنیدم که یک هفته ابن‌السبیل بخش ۴ - گفتار اندر احسان با نیک و بد : گره بر سر بند احسان مزن بخش ۵ - حکایت‌ِ عابد با شوخ‌دیده : زبان‌دانی آمد به صاحبدلی بخش ۶ - حکایت ممسک و فرزند ناخلف : یکی رفت و دینار از او صد هزار بخش ۷ - حکایت : بزارید وقتی زنی پیش شوی بخش ۸ - حکایت : شنیدم که پیری به راه حجاز بخش ۹ - حکایت : به سرهنگ سلطان چنین گفت زن بخش ۱۰ - حکایت کرم مردان صاحبدل : یکی را کرم بود و قوت نبود