اوحدالدین کرمانیالباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱ : با همنفسان دلا دمت همدم نیست شمارهٔ ۲ : باید که زجمله خلق تنها گردی شمارهٔ ۳ : تا هست به دستت از تصرّف میزان شمارهٔ ۴ : در هستی اگر به عمر نوحی برسی شمارهٔ ۵ : اصحاب طلب چون به صفایی برسند شمارهٔ ۶ : در کار آویز و گفت و گو را بگذار شمارهٔ ۷ : چون از سرِ جِدّ پای نهادی در کار شمارهٔ ۸ : تا ره نروی به صبحِ منزل نرسی شمارهٔ ۹ : بی نیشِ مگس به نوشِ شهدی نرسی شمارهٔ ۱۰ : هر چند که تو چارهٔ بهبود کنی