اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ  ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>باید که زجمله خلق تنها گردی</p></div>
<div class="m2"><p>آنگه به طریق خرقه پیدا گردی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هرگه که به لبس خرقه گردی قانع</p></div>
<div class="m2"><p>چون خرقه کفن شود تو رسوا گردی</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۹۵

شاهد دل: رباعیات، ترجمهٔ برند مانوئل ویشر, پیتر لمبورن ویلسون - اوحدالدین کرمانی - تصویر ۶۱

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۴۷

شمارهٔ  ۳

باید که زجمله خلق تنها گردی
آنگه به طریق خرقه پیدا گردی
هرگه که به لبس خرقه گردی قانع
چون خرقه کفن شود تو رسوا گردی

هوش مصنوعی: این شعر به اصلاح نفس و خودشناسی اشاره دارد. شاعر به ما یادآوری می‌کند که باید از دنیای مادی و ظاهری رها شویم و به باطن خود بپردازیم. اگر تنها به ظواهر (مثل خرقه) اکتفا کنیم، در نهایت به رسوایی دچار خواهیم شد. بنابراین، فقط با پیرایش درونی و شناخت درست از خود می‌توانیم به حقیقت نائل شویم.

شمارهٔ  ۱

شمارهٔ  ۲

هوش مصنوعی: باید که از میان تمام مردم، تنها شوی و سپس در مسیر حقیقت و معنویت نمایان شوی.

باید که زجمله خلق تنها گردی

آنگه به طریق خرقه پیدا گردی

هوش مصنوعی: هر زمان که به پوشیدن لباس ساده و زاهدانه اکتفا کنی، بدان که مانند کفن به نظر می‌رسد و این باعث رسوایی تو خواهد شد.

هرگه که به لبس خرقه گردی قانع

چون خرقه کفن شود تو رسوا گردی

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده