اوحدالدین کرمانیالباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱ : در دیدهٔ هرک توتیای تو بود شمارهٔ ۲ : کی عقل به سر حدِّ جمالِ تو رسد شمارهٔ ۳ : انصاف ز اختلافِ ایامِ فرق شمارهٔ ۴ : هر چند که روشنی فزاید خورشید شمارهٔ ۵ : این سودا را نمی‌توان کرد نهان شمارهٔ ۶ : دل گفت که ای جانِ من آن زهره کِراست شمارهٔ ۷ : در دایرهٔ وجود موجود تویی شمارهٔ ۸ : یاری که منزّه آمد از شبه و بدل شمارهٔ ۹ : مشغولِ هوا تو را کجا بشناسد شمارهٔ ۱۰ : آن را که دلش خانهٔ توحید بود