عبید زاکانیقصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در وصف آسمان و افلاک : چو دست قدرت خراط حقهٔ مینا قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - در مدح شاه شیخ ابواسحاق : شه سریر چهارم که شاه انجم اوست قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - در مدح جلال‌الدین شاه شجاع مظفری و فتح اصفهان : صباح عید و رخ یار و روزگار شباب قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - در مدح شاه شیخ جمال‌الدین ابواسحق اینجو : خوشوقت عاشقی که دمی یاریار اوست قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در مدح سلطان معزالدین اویس جلایری : دولت قرین دولت صاحبقران ماست قصیدهٔ شمارهٔ ۶ - در مدح جلال‌الدین شاه شجاع مظفری : آمد نسیم و نکهت گل در جهان فکند قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - در مدح شاه شیخ ابواسحاق : چو صبح رایت خورشید آشکار کند قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - در مدح یکی از پادشاهان عصر : چو شقهٔ شب عنبر نثار بگشایند قصیدهٔ شمارهٔ ۹ - در مدح جمال‌الدین شاه شیخ ابواسحاق اینجو : پیش از آن کین کار بر این سقف مینا کرده‌اند قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - ایضا در مدح همو گوید : سپیده‌دم علم صبح چون روان کردند