هوش مصنوعی: عاشق خوشبختی که لحظه‌ای معشوقش در کنار اوست، و کسی که دلش شاد است چون دلبرش در اندوهش کنارش هست.

هوش مصنوعی: من در درد و رنج عمیق غوطه‌ور هستم و در این لحظه نمی‌دانم تا چه زمانی این حال ادامه خواهد داشت و آیا کسی در کنار من هست که با من همدلی کند.

هوش مصنوعی: عاشق به شهر و دیار دیگران می‌رود، اما مانند ما هیچ تمایلی به ماندن در آنجا ندارد؛ زیرا اینجا زادگاه اوست و دلش در این مکان است.

هوش مصنوعی: هر کسی که از محبوبش دور شود، برای او یک فرمانرواست.

هوش مصنوعی: شکلی که در خیال از قامت او داریم، از چشمان ما خواسته می‌شود، زیرا آن زیبایی با finesse و لطافتی که دارد، مشابه ناز و ظرافتی است که بر کناره‌های جویبار جاری است.

هوش مصنوعی: ما مانند نسیمی هستیم که به سوی ما می‌وزد و ما نیز به خاک راهی تعلق داریم که او در آن گذر می‌کند.

هوش مصنوعی: فتنه‌های زیادی از زیبایی‌های معشوقان به وجود آمد، اما این فتنه به خاطر وقایعی که در زمان او رخ داد، به نتیجه‌ای نرسید.

هوش مصنوعی: دل ما به شدت غمگین و آسیب دیده است و هنوز هم نتوانسته‌ایم به راحتی به آن دست پیدا کنیم. ما در اسارت زیبایی و جذابیت او هستیم که ما را در بند خود نگه داشته است.

هوش مصنوعی: نام عبید چگونه از خاطر اهل دل فراموش می‌شود، وقتی که شعرهای لطیف او به یادگار مانده است.

هوش مصنوعی: چرخ زمان و سرنوشت نمی‌تواند به او آسیب برساند، زیرا او در حقیقت پادشاهی دارد که قدرتی فوق‌العاده و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: شاه جهانیان، سکندر دوم، زیبایی دین است و او نور تابان است. آن کسی که خدمتگزارش است و خنجرش را به یادگار دارد.

هوش مصنوعی: او دارای هفت سرزمین و پادشاهی در شش سمت است، زیرا جهان زیر سایه‌ی قدرت اوست.

هوش مصنوعی: او هم مرکز قدرت و مذهب است و هم مکان پیروزی و موفقیت در کنار او قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر به ستاره‌ها نامی بدهی و به آن‌ها اشاره کنی، او به مانند جوشی درون توست. و اگر به آسمان خطاب کنی، اوست که پرده‌دار این آسمان است.

هوش مصنوعی: از هر سو که پرچم او به اهتزاز درآید، به نظر می‌رسد که پیروزی در حال آماده‌باش است و منتظر اوست.

هوش مصنوعی: ناگهان درخشش خنجر او مثل برق زاویه‌ای از نور را ایجاد کرد، زیرا که خنجر به دلیل زیبایی و ارزش گوهری که داشت، شرمگین است.

هوش مصنوعی: اینجا به یک دریا اشاره شده که ناآرام و کم‌طاقت است و در کنار آن کوهی وجود دارد که به رنگ و صفا است. اینجا نوعی تضاد میان دریای پُر تلاطم و کوه مستحکم و با وقار دیده می‌شود، به طوری که دریا نماد بخشش و محبت و کوه نماد ثبات و آرامش است.

هوش مصنوعی: این چرخ که به عنوان نمادی از جهان و زندگی شناخته می‌شود، بر پایه‌ای مستحکم قرار دارد که از نیکی و تلاش‌های بزرگ به وجود آمده است. در واقع، عظمت و شکوه آن نتیجه بخشندگی و اراده‌ای است که در پس آن نهفته است.

هوش مصنوعی: ای شاهی که قلم تو موجب پخش فیض و نعمت است، زیرا این دریاهای هفتگانه همگی بخشی از برکات و رحمت تو هستند.

هوش مصنوعی: تیغ تو می‌گوید که من می‌توانم دشمنان را از بین ببرم و عقل هم اعتراف می‌کند که این کار، کار اوست.

هوش مصنوعی: زندگی دنیا به انسان‌ها مانند اسیری است که به بندهای آن گرفتار شده‌اند. امروز، همه‌ی آدم‌ها در دستان سرنوشت و شرایطی قرار دارند که نمی‌توانند از آن رهایی یابند، همان‌طور که یک اسیر در چنگال دشمنش قرار دارد.

هوش مصنوعی: دولت و قدرت تو مانند چرخشی است که اجرام آسمانی تحت تاثیر آن حرکت می‌کنند. جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، چون شکار توست و تو بر آن تسلط داری.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و قدرت تصمیم تو، تمام کشورهای دنیا به رویشان باز شده‌اند و خورشید و آسمان از تو خجالت می‌کشند.

هوش مصنوعی: ای کاش همه چیز بر وفق مراد تو باشد و چرخ زمان به دور مرکز خاکی حرکت کند.

هوش مصنوعی: مدت زمانی که از عمر تو می‌گذرد چه قدر است؟ زیرا پیر دبیر (نویسنده‌ای با تجربه) می‌گوید که سال‌هاست که تو در شمار عمر او قرار داری.