خسرو و شیرین
بخش ۱ - سرآغاز : خداوندا در توفیق بگشای بخش ۲ - در توحید باری : به نام آنکه هستی نام ازو یافت بخش ۳ - در استدلال نظر و توفیق شناخت : خبر داری که سیاحان افلاک بخش ۴ - آمرزش خواستن : خدایا چون گِلِ ما را سرشتی بخش ۵ - در نعت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم : محمد کآفرینش هست خاکش بخش ۶ - در سابقه نظم کتاب : چو طالع موکب دولت روان کرد بخش ۷ - در ستایش طغرل ارسلان : چون سلطان جوان شاه جوانبخت بخش ۸ - ستایش اتابک اعظم شمسالدین ابوجعفر محمدبن ایلدگز : به فرخ فالی و فیروزمندی بخش ۹ - خطاب زمینبوس : زهی دارنده اورنگ شاهی بخش ۱۰ - در مدح شاه مظفرالدین قزل ارسلان : سبک باش ای نسیم صبح گاهی