غزلیات
شمارهٔ ۱ : اتی امرالله ای ساقی بیار آن راحت دلها شمارهٔ ۲ : از رخ فکند شاهد واحد نقاب را شمارهٔ ۳ : ای که بس بی خبری عالم انسانی را شمارهٔ ۴ : شنیده ایم که خون کرده ای هدر مارا شمارهٔ ۵ : خواهی ار، روشن کنی ای ماه سیما جمع را شمارهٔ ۶ : تا، به کی گرم کنی رخش قضا جولان را شمارهٔ ۷ : در عدم آئینه بودم روی یار خویش را شمارهٔ ۸ : سیمرغ بهر دانه ای کی صید گردد خام را شمارهٔ ۹ : برناقه بند محمل ای ساربان خدا را شمارهٔ ۱۰ : کم شانه می زن ای صنم آن طره پرتاب را