هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی سرنوشت را به تاخیر بیندازی؟ تو با این کار، میدان را برای دلیران دنیا تنگ کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای دلها، مانند گوی هایی که در بازی چوگان به حرکت درآمده‌اند، در دام زلف تو گرفتارند. پس به آن‌ها ضربه نزن و رنجی به چوگان نرسان؛ چرا که باید مراقب باشید که به بازی آسیب نرسانید.

هوش مصنوعی: هیچ شکی نیست که کسی از کمک و نیکی تو محروم نخواهد ماند، حتی اگر شیطان هم در این زمینه نقشی داشته باشد.

هوش مصنوعی: در نهایت، ساختمان و زندگی دیگران هم مثل تو به پایان می‌رسد. ای کسی که با غرور و قدرت، درهای دیگران را شکست و بر اوج ایوان‌ها تکیه کرده‌ای، بدان که روزی به سرنوشت آن‌ها دچار خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر تو در باغ با این زیبایی و حالت شماره ای قدم بزنی، باغبان همه سروها و گل‌ها را به خاطر تو رها می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر رعیت به حمایت و پشتیبانی سلطان نرود، سلطنت او هیچ ارزشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر تو این قرآن را بخوانی، از تورات و زبور و صحف و انجیل برتر است، ای بزرگوار.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال ایمنی هستی، باید ایمان را در دستانت داشته باشی. عاقل کسی نیست که ایمانش را ناقص بگذارد و تمامش نکند.

هوش مصنوعی: زاهد به حالتی که در آن از فیض و لطف خدا غافل است، نمی‌رسد و در نتیجه از حقیقت وجود و زندگی معنوی بی‌خبر می‌ماند. او نمی‌داند که آب حیات که روح را سیراب می‌کند، به تنهایی برای هیچ موجودی سودی ندارد؛ بلکه نیازمند درکی عمیق از واقعیت وجود است.

هوش مصنوعی: از گوشه‌های خرابات، شخصی چون «حاجب» بیرون بیاید که به اندازه یک گنج با ارزش باشد، و به وسیله‌ی او، خرابی‌های دنیا به آبادانی تبدیل شود و این آبادانی حتی به ایران برسد.