هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر نادانی خود، ویژگی‌های انسانی را از دیگران دریغ کرده‌ای و به صفات حیوانی خود بسنده می‌کنی.

هوش مصنوعی: کیست آن کس که بتواند برتری موجودات را به حیوانات ثابت کند، در حالی که موجودی هست که ویژگی‌های خاص و رحمت‌آمیز دارد؟

هوش مصنوعی: به رفتار و ویژگی‌های خوب و بد دیگران خوب توجه کن و خاموش بمان. از آینه عبرت بگیر و یاد بگیر که چگونه دچار سردرگمی نشوی.

هوش مصنوعی: اگر امروز به حال درویش و شاه خبری داری، پس بی‌دریغ به خریدن تجملات سلطنتی بپرداز.

هوش مصنوعی: اگر نفس فریبکار خود را رام کنی، به جای غفلت و شیطنت، به رحمت و آرامش دست پیدا می‌کنی.

هوش مصنوعی: مدعی که به من می‌گوید عیب‌های کمالات من چیست، باید بداند که حتی اگر شیطان نیز به کارهای هنری خداوند نگاه کند، دچار حیرت می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که با وجود اینکه در این جهان جسمانی زندگی می‌کنی، روح پاک و نورانی‌ات به جسمت وابسته نیست و نمی‌گذارد که ظاهر مادی بر باطن روشن تو تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: در نیمه شب، با چهره‌ای مانند روز، به آرامی عبور می‌کنی و با نوری که از چهره‌ات ساطع می‌شود، ظلمت شب را روشن می‌کنی.

هوش مصنوعی: دل من به شدت در قفس سینه‌ام نگران و مضطرب است، به طوری که از دیدن زیبایی چهره یوسف کنعانی شرمنده شده‌ام.

هوش مصنوعی: ای زاهد، این تزویرها و دروغ‌ها و افکار بی‌پایه را کنار بگذار؛ زیرا انسان حکیم و آگاه هرگز فریب نادانی را نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: اگر پا بر روی سر گردونه (آسمان) بگذاری، به خاطر این زیبایی و جذابیت، ستاره‌های ثور و حمل، صفی از قربانیان را خواهند آورد.

هوش مصنوعی: در زندگی آرام و صلح‌آمیز باش و از فکر کردن به جنگ و دعوا دوری کن، تا مانند افرادی که دیوانه هستند، به کارهایی که نباید انجام دهی، نپردازی.

هوش مصنوعی: در پی مشکلاتی که پیش آمده، کسی که در رأس امور است، فرمان داد که کیستی است که حاضر نباشد به دستورات و قوانین حاکم جهان گوش فرادهد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم با سوزانیدن داغی که در دلم است، جگر سوخته‌ام را آرام کنم. تو که خامی، چرا به خودت زحمت می‌دهی که زیبایی خود را در جلو پیشانی‌ات به نمایش بگذاری؟

هوش مصنوعی: از پرده‌های تصورات و خیالات بیرون بیا و شروع کن به قدم گذاشتن، تا همه بتوانند معنا و حقیقت روحانی را بفهمند.