سراج قمریقصاید
شمارهٔ ۱ : نزدیک شد که زلزله ی صدمت فنا شمارهٔ ۲ : تا با خودی بدان که قوی دوری از خدا شمارهٔ ۳ : هرکه را غیبتی از خویش میسر گردد شمارهٔ ۴ : جایی که زلف کافر تو سر برآورد شمارهٔ ۵ : گرفته ای زلب لعل، روی من در زر شمارهٔ ۶ : چو باز شد به شکر خنده پستهٔ دهنش شمارهٔ ۷ : روزی چو آه خویش، سوی سدره برپرم شمارهٔ ۸ : نی نی، زهر که هست فروتر، فروترم شمارهٔ ۹ : صدری که برکشید کفش، ورچه چاکرم شمارهٔ ۱۰ : چند از پی نان برپا در پیش کسان چون خوان