هوش مصنوعی: شخصی که بر زمین قدم می‌زند و خود را کوچکتر از دیگران می‌بیند، اگرچه در ظاهر به نظر می‌رسد کم‌اهمیت و ضعیف باشد، اما در باطن همچون تیزی آفتاب درخشان و قوی است که می‌تواند هر زره‌ای را به آسانی پاره کند.

هوش مصنوعی: علی که نجیب‌زاده است و بهترین والامقام است، به عنوان افتخار دین و به عنوان دلایل قدرت، با تلاش و کوشش خود به من کمک کرده است.

هوش مصنوعی: تو همواره سخنانت درست و حقیقی است، زیرا من بر پایه‌ی علم و دانش تو، دستور حرکت آسمان‌ها و نظم جهان را درک کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من از آب واژه‌های تر و تازه خود می‌ترسم، چرا که زمانی که شوخی می‌کنم، تمام وجودم شکر است.

هوش مصنوعی: آب حیات به معنای زندگی و حیات است که در اینجا به زبان و نوشتار اشاره دارد. شاعر خود را در تاریکی و دشواری ها می‌بیند، همان‌طور که اسکندر بزرگ در سفرها و چالش‌های خود با مشکلاتی روبرو بود. او در عمق این تاریکی، جواهراتی (اندیشه‌ها و ایده‌ها) دارد که باید از آن‌ها بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: من یک وجود انسانی هستم که جان و خردی در من زنده شده، اما در زمان بیان احساسات و سخنوری، دو شخصیت متفاوت از خود را نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: محدوده و فضای سرزمینی که به من تعلق دارد، مانند بنای استواری است که من در آن زندگی می‌کنم و سقف آن به رنگ سبز است و شکل گرد دارد.

هوش مصنوعی: در دل بهشت خود، به خاطر نیکی و مهربانی‌ای که دارم، از نعمت‌های گوارا و شیرین خداوند بهره‌مندم و از زیبایی‌های آفرینش برخوردارم.

هوش مصنوعی: لباس من از شدت حسادت، گیسوان مشک را می‌درد و در برابر نسیم خوشبو، مانند مشک و عنبر خود را نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: هر کجا که شعف و شادی باشد، دلی که مثل غنچه تنگ و ناراحت است، به مانند گلی که از بوی خوش شکفته می‌شود، باز می‌شود و غم‌هایش را فراموش می‌کند.

هوش مصنوعی: سخنان من به اندازه‌ای ارزشمند و زیباست که می‌تواند مانند رشته‌ای از گوهرها به هم متصل شود. من همانند یک گوهر درخشان هستم که شایسته شنیدن و توجه است.

هوش مصنوعی: هر کسی که از نادرستی‌های خود صحبت کند، به خاطر اینکه از عدالت خودش مطمئن است، به آن اعتقاد ندارد.

هوش مصنوعی: بدون نور و در حالتی افول یافته، رقیب پادشاهی چه بر من خواهد آورد از این غم که به زیبایی چشمه‌ی پرنور خورشید حسودی می‌کند.

هوش مصنوعی: او با بدخلقی و قاطعیت خود، مثل این است که زبان اغلب به نفع دشمنان سرزمین ما عمل می‌کند و من هم به مانند خنجری هستم که در این میان قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: من از آفتاب و ماه بیشترم، چرا که لشکری از ذرات و ستاره‌ها دارم که به من اضافه می‌شود.

هوش مصنوعی: به یاری خداوند نیاز نداریم، اما از آثار قدیم و نوشتار خودم بهره می‌برم و از زخم‌های کهنه‌ام درس می‌گیرم.

هوش مصنوعی: نعمت های خدا را سپاس گذارم، زیرا با کمک او توانستم دنیایی را که هیچ وقت در ذهنم نمی‌گنجید، به واقعیت تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: ای صدرا، به خاطر حال و احوال تو، داستانی بشنو تا ببینی چگونه چرخ زمان، با ستم خود بر من می‌چرخد.

هوش مصنوعی: شما با تدبیر و هوشمندی خود به خوبی از رازها و مسائل پیچیده آگاه هستید، پس بهترین کار این است که از ایجاد مشکلات بیشتر پرهیز کنید و نگذارید که چیزی خارج از کنترل شما پیش بیاید.