هوش مصنوعی: به زودی زلزله‌ی نیروی ضربه‌ات باعث می‌شود که اجزای کوه از هم جدا شوند.

هوش مصنوعی: در این دنیا تلاشی برای جستجوی جاودانگی نکن، زیرا قصر بقا در آن طرف دروازه‌ی فنا وجود دارد.

هوش مصنوعی: خود را از آگاهی و معرفت جدا نکن، چون در این دنیا با پنج خطر بزرگ و چهار تهدید جدی روبرو هستی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که انسان به دنبال گندم است، تمایلش به آزادی از این آسیاب قدیمی همیشه وجود دارد.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانی به بالاترین مقام و منزلت برسی؟ برای اینکه عمرت طولانی شود، باید از طبیعت و زندگی کمک بگیری.

هوش مصنوعی: از این بوته پر از ناپاکی و فریب دوری کن، زیرا در بلای سر که کیمیا (طلا) در آن مانده است، هیچ چیز خوب نیست.

هوش مصنوعی: حاصل زندگی تو، مانند رنگ زرد خس است که در کنار تو وجود دارد و به همین دلیل شبیه کهرباست.

هوش مصنوعی: دل را در این تنگنای تنگ قید نزن، حتی در قفس هم بگذار جانت از این آب زلال بشوید.

هوش مصنوعی: در این جایگاه، عزیزان با اراده و جدیت قدم گذاشته‌اند و بزرگان نیز در این مسأله دست از تلاش برنداشته‌اند.

هوش مصنوعی: به دقت به دنیا نگاه نکن، زیرا در آن کسی هست که به راحتی می‌تواند تو را فریب دهد. بهتر است به دور از دنیا و وسوسه‌های آن، با نیت پاک و صفا وارد شوی.

هوش مصنوعی: با مردم زیاد درآمیزش نکن، چون در آب اگر کم باشد، ترکیب زیاد باعث کدر شدن آن می‌شود.

هوش مصنوعی: سپس زمانی از آنجا خارج می‌شوید که بدانید آب لؤلؤ کجا می‌رود و چه بر سر نام ما می‌آید.

هوش مصنوعی: از خودت فاصله بگیر، زیرا تنها با او می‌توان در این دریاِ بی‌پایان آشنا شد.

هوش مصنوعی: بدون حضور ما و شما، همه جا آرام و بی‌دغدغه بود، اما با وجود ما و شما، دنیا پر از آشفتگی و شورش شده است.

هوش مصنوعی: اگر پیش از رسیدن زمان مرگ بمیری، مرگ آسان و راحت است، اما اگر مرگ تو را بیدار کند و دوباره زنده شوی، در آن صورت دچاری سختی و دردسر خواهی شد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو هستی، من هم هستم. ما به قدری در این دنیا در کنار هم هستیم که من از تو و تو از من رنج می‌بری.

هوش مصنوعی: شادی و لذت واقعی در حالتی است که انسان از خود و دغدغه‌هایش جدا شود. در غیر این صورت، عقل و خرد چگونه می‌تواند به بی‌خود بودن رضایت دهد؟