غزلیات
شمارهٔ ۱ : اول به نام آنکه زد این بارگاه را شمارهٔ ۲ : ای ذات پاکت از همه ماسوا، سوا شمارهٔ ۳ : ساقی بیا که باز خراب است حال ما شمارهٔ ۴ : ای کز دو زلف سرکشت داریم در تن تابها شمارهٔ ۵ : نهاده حسن تو بنیاد دلربایی را شمارهٔ ۶ : خط سبز از رخت چون سر زند جان میکند پیدا شمارهٔ ۷ : تا گشود از بهر گفتاری لب خاموش را شمارهٔ ۸ : ز جوش عاشقان گرم است بزم آن شاه خوبان را شمارهٔ ۹ : ز سنبل بند بر دل میگذارد موی این صحرا شمارهٔ ۱۰ : اگر آن شمع بزم دل رود مستانه در صحرا