قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱ - قصیده ای است در تبریک ورود ولی عهد از طهران به تبریز : این طارم فرخنده که پیداست زبیدا شمارهٔ ۲ - در مدح و اندرز ولی عهد : ای خسرو فرخنده که گردنده به حکمت شمارهٔ ۳ - در هجو و نکوهش آصف الدوله و سایر سرداران قشون پس از شکست و فرار از جنگ روس : بگریز به هنگام که هنگام گریزست شمارهٔ ۴ - خطاب به نایب السلطنه : امروز که با شاه جهان ماه جهان است شمارهٔ ۵ - جواب قطعه نواب عبدالله میرزای دارا که از جانب نایب السلطنه نوشته : ای بلند اختر برادر کاین ستم گر آسمان شمارهٔ ۶ - قصیده است در فتح قلعه خبوشان مشهور به قوچان : موت و حیاتی که خیر خلق زمین است شمارهٔ ۷ - خطاب به ولی عهد : تو گنج خویش پسندی خراب و ملک آباد شمارهٔ ۸ - در تهنیت یکی از فتوحات ولی عهد در جنگ روس : خواب بس ای بخت خفته شب به سر آمد شمارهٔ ۹ - در نکوهش حاجی میرزا آقاسی : زاهد چه بلائی تو که این رشته تسبیح شمارهٔ ۱۰ - اندرز به دوستی مزاحم : مخدوم من ای آن که مرا در همه عالم