هوش مصنوعی: زاهد، چه آسیبی به تو وارد شده که این تسبیح از دستانت فرار می‌کند و به همه جا می‌رود؟

هوش مصنوعی: اگر مردم همه به دنبالت بیفتند، عجیب نیست؛ چون من هیچ بره‌ای را ندیدم که از دست قصاب فرار کند.

هوش مصنوعی: اگر سخنی از دهانت بیرون بیاید، مانند تیری تند و سریع است؛ یا همچون بادی که از شکم خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به تو نزدیک شود، در باغ بهشتی از خوشی و شادابی دور می‌شود.

هوش مصنوعی: تو همان کسی هستی که وقتی به شیرینی و زیبایی مانند نظم دری سخن می‌گویی، دیگران از عمق و شفافیت کلام تو فرار می‌کنند.

هوش مصنوعی: من از تو دوری می‌کنم زیرا که نادرست است اگر انسان با تقوا از دیگران فراری باشد.

هوش مصنوعی: اگر قرار باشد بگوییم که در میان پادشاهان، شاهین از حمام‌ها و از جوجه‌های کوچک می‌گریزد، شاید نتوان این را به سادگی بیان کرد.

هوش مصنوعی: در تفکر من، اگر سگ کمتر از شیر است، اما شیر هم مانند گاو از برخورد با شاخ فرار می‌کند، این خود نشان‌دهندهٔ ضعف اوضاع است.

هوش مصنوعی: مردی که از خطرات بزرگ نترسد، ممکن است از یک چیز کوچک و بی‌اهمیت بترسد.

هوش مصنوعی: آن قورباغه‌ای که در کنار رودخانه زندگی می‌کند، از خطراتی که ممکن است در کمینش باشد می‌ترسد، و آن موش صحرا که از دستان شکارچی فرار می‌کند، نشان‌دهنده‌ی ترس از تهدیدهای محیطی است.

هوش مصنوعی: دل مثل یک نرگس خوشبو و زیباست که به هیچ دلیلی از کنار یک فرد نالایق و بی‌ارزش دور نمی‌شود. اگر دل بتواند از آن فرد فرار کند، پس نشان می‌دهد که به شدت آسیب‌دیده و بی‌رحم است.

هوش مصنوعی: تعجبی نیست اگر یک کشاورز در دی‌ماه از باغ بیرون بیاید و به کاخ پناه ببرد.

هوش مصنوعی: بسیاری از سوارکاران و پیادگان وقتی که دیروز از دشت به شهر می‌رسند، به سمت شمال یا به سمت غرب می‌گریزند.

هوش مصنوعی: بلبل که عاشق زیبایی گل است، وقتی به باغ می‌رود به خاطر عشقش به گل، از زاغی که بی‌ادب و پررو است فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: پرندگان کوچکی مانند سار و چکاوک از باغ به سمت زمستان می‌گریزند، مانند ملخی که از خطر فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: با وجود تمامی بندگانی که با مولایشان پیوند دارند، او همچنان از دل به یاد خدا مشغول است و در عوض صد بار ناله و فریاد هم می‌کند، از او دور نمی‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به زیبایی سرو نسبت داده نمی‌شود، نمی‌تواند به‌راحتی از جلوه و زیبایی آن فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که هر سال از یک درخت خاص دانه می‌خورد، هرگز به سراغ میوه‌های دیگر نمی‌رود.

هوش مصنوعی: هنگام خزان، وقتی باد وزیدن می‌گیرد و باران ریزش می‌کند، همه چیز به شدت پریشان و به هم ریخته می‌شود و موجودات درون لانه‌ها و پناهگاه‌های خود به سرعت به سمت امنیت می‌گریزند.

هوش مصنوعی: بی‌چاره کسی که باغش در مسیر نیست، ناچار باید از یک شاخه به شاخه دیگر فرار کند.