هوش مصنوعی: امروز که دنیا به زیبایی و روشنی ماه می‌تابد، روزی معمولی نیست و نمی‌توان آن را با روزهای دیگر رمضان مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: در این فصل، ما به دو موضوع مهم مشغولیم که یکی باعث کاهش زندگی‌مان شده و دیگری آرزویی است که از عمق جانمان برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: هر جا که خوشی و شادی وجود دارد، آنجا پیروی از این لحظات است و هر کجا که رنج و زحمت هست، آن نیز به دنبال آن می‌آید.

هوش مصنوعی: این صداهای دل‌نشین و لحن‌های غمناک به خاطر هیاهوی مرگ و دعا و اذان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در سال جدید و ماه نو، ای پادشاه عالم، خواهش می‌کنم که جامی به من بدهی که از کوثر و تسنیم بهشت بهتر باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که همه جهان جوان شده‌اند، عجیب نیست که پیرها نوشیدن شراب را ترک کرده‌اند، اما هنوز شاه جوان باقی مانده است.

هوش مصنوعی: پزشکان می‌گویند که در این فصل، روزه‌داری به ویژه برای تو، به مدت سی روز می‌تواند مضر به حال روح و جسمت باشد.

هوش مصنوعی: از نوشیدنی خوشگوار بهره‌ای می‌برد و رویش را به بهبود بیماری‌هایی می‌سازد که اکنون از آن‌ها رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر مفتی حکمی صادر کند و قاضی رأیی بدهد، اما خود شخص مرتکب گناه شده باشد، این احکام در نظر خداوند بی‌ارزش است و بر مقام شاهی تأثیری ندارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی می‌پردازد که در مواجهه با حقیقت، حتی اگر تو بگویی که شب روز است، او با قطعیت پاسخ می‌دهد که نه، چنین نیست، و به هیچ وجه نمی‌خواهد بگوید که وضعیت به گونه‌ای دیگر است. این نشان‌دهندهٔ قدرت درک و ادراک او نسبت به واقعیت است.

هوش مصنوعی: تنها بنده‌ای که در برابر رحمت‌های تو قرار بگیرد، یا تسلیم خشم تو شود، به یک شکل و خصوصیت است.

هوش مصنوعی: من با کمال وضوح به تو می‌گویم که می‌دانم راز تو چیست، هرچند که مدتی است این راز از من پنهان مانده است.

هوش مصنوعی: این درگیری و نزاعی که در ذهن تو وجود دارد، موضوعی بسیار مهم، پیچیده و دشوار است.

هوش مصنوعی: سپاهیانی که امروز در کنار تو هستند، در برابر روس‌ها چه نیرویی دارند و چه امیدی می‌توان به آنها داشته باشد؟

هوش مصنوعی: امسال سه سال است که این گروه و افراد همیشگی نه خوراک دارند، نه لباس، نه درسی برای آموختن و نه تمرینی برای انجام دادن.

هوش مصنوعی: غلاتی که به عنوان حقوق و دستمزد برداشت می‌شود، به رغم اینکه در نظر کم‌وزن محسوب می‌شوند، اما از نظر قیمت بسیار بالا هستند.

هوش مصنوعی: سرباز در حال تمرین و آماده‌سازی است، و اگر نظام و نظم وجود نداشته باشد، دیگر هیچ تفاوتی میان یک سرباز و افرادی مانند کارگران، باربران، یا چوپان‌ها نیست.

هوش مصنوعی: امروز دیدن تو نه فقط به خاطر زیبایی فرامرز یا جمال رمضان ضروری است، بلکه لازم و واجب است.

هوش مصنوعی: از تیر و کمان چیزی نمی‌گویم، بلکه از زیبایی و جاذبه آن چهره و ابرو. چرا که قامت او به اندازه تیر راست و خمیدگی او به اندازه کمان زیباست.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا و آن دنیا آرزو و آرامش وجود داشته باشد، من به دنبال وصال تو هستم که از هر دو دنیا بهتر است.

هوش مصنوعی: در اینجا نمی‌توانم فریب زیبایی‌ها را بپذیرم، چون آنچه در جلوست قابل دیدن است، اما به وعده‌هایی که در خفا وجود دارند، اعتماد نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: می‌گویند مکانِ بزرگ و پرشکوه، جایی است که زندگی با افتخار و خوشی در آن جاری است، در حالی که اینجا محلی است برای ذلت و نادانی.

هوش مصنوعی: اینجا که ما حضور داریم و همه چیز را می‌بینیم، این گونه است؛ اما در جایی که مخفی و پنهان است، ما نمی‌دانیم اوضاع چگونه است.

هوش مصنوعی: من به دنبالت می‌گردم زیرا جای تو از بهشت هم برتر است. من چهره‌ات را می‌بینم که زیباتر از باغ‌های بهشتی است.

هوش مصنوعی: آن آهوی سیاه و زیبا که در باغ تو در حرکت و چراست، مرا به دام انداخته است.

هوش مصنوعی: زلف تو مانند زنجیری است که مرا به خود بسته است و اگر این زنجیر نبود، به راحتی می‌توانستم خود را رها کنم، هرچند که این بندها بسیار سنگین و دشوار هستند.

هوش مصنوعی: این پرنده مقدس اگر در دامن تو نمی‌بود، با خداوند ارتباطی نداشت. چون هر کجا که جهان است، این جهان نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: در دایره وجود و مکان، هیچ‌کس و هیچ چیز نیست، اما اگر هم وجود داشته باشد، در دام تو قرار گرفته است. وجود فقط در بلندی تو می‌تواند معنا پیدا کند.

هوش مصنوعی: ما تمام توجه و تمرکز خود را بر روی زیبایی و زلف‌های تو گذاشته‌ایم، بنابراین چه نیازی به درگیری و نگرانی درباره مسائل و مشکلات دنیای دوگانه داریم؟

هوش مصنوعی: از صوفی و اهل ظاهر چه چیزی برجای مانده است و چه نشانی از آنها باقی مانده است؟ مانند کسی که نه پای دارد و نه سری، نه نامی دارد و نه نشانی.

هوش مصنوعی: درگیری و تلاش میان کافر و مومن چه فایده‌ای دارد؟ وقتی کسی نه به دین تعلق دارد و نه به دل که به چیزی باور داشته باشد، چه ارتباطی می‌توان با او برقرار کرد؟

هوش مصنوعی: در باور من اگر ایمانی وجود دارد، در حالی که جهان در کفر و بی‌باوری غوطه‌ور است، موهای پریشان و زیبا مانند زنجیری است که بر گردن بت‌ها آویزان شده است.

هوش مصنوعی: اگر واعظ در مسجد غیر از این سخن بگوید، به حرف او گوش ندهید. آن احمق بیچاره چه می‌داند که انسان طبیعتی حیوانی دارد.

هوش مصنوعی: به آن تسبیح و سجاده فریب نخور، زیرا زاهد می‌تواند شکل گرگ را به خود بگیرد و بخواهد که او را چوپان بنامند.

هوش مصنوعی: بگو: در این کوچه بیا و ببین هر که عاقل است، چرا که زهد و ریا در اینجا در حال حرف زدن و فروختن است.

هوش مصنوعی: در جامعه ما عادت عجیبی وجود دارد که ایمان و اعتقاد به راحتی و ارزان‌تر از آنچه که باید عرضه می‌شود، در حالی که انصاف و عدالت با قیمت بالا و به سختی دستیابی می‌یابند.

هوش مصنوعی: اگر زهد و پرهیزکاری به این معنا باشد که امروز در میان مردم وجود دارد، پس حق با کسی است که پیش از ما، جوانان را به خاطر این مسایل از راه دور می‌کرد.

هوش مصنوعی: او به خاطر درد و رنجی که کشیده، متاثر و شکسته شده است. اما مردم نمی‌توانند بفهمند که این نوع درد و رنج او، از بسیاری مسائل دیگر به مراتب ارزشمندتر و با اهمیت‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر از من در حضور شیخ سخنی سرد و بی‌روح بشنوید، لطفاً مرا ببخشید؛ زیرا دل‌تنگ و پریشان‌حالم.

هوش مصنوعی: من شراب را در خفا نمی‌نوشم و از دنیاپرستی و تمایلات خود به راحتی صحبت می‌کنم. علاقه و شوق من به زندگی و لذت‌ها مشخص و روشن است.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر افرادی که دیدگاه محدودی دارند، شگفت‌زده شوند از این که این فرد سالخورده هنوز در پی جذابیت‌ها و تازگی‌های جوانی است.

هوش مصنوعی: دل همچون زنجیری در دست کودکی است و اگر غیر از این بود، چرا دیوانگان در پی کودکان می‌دوند؟

هوش مصنوعی: دل من که از من دور شده، دیگر پیدا نمی‌شود. همه می‌دانند که آن در همدان است.

هوش مصنوعی: اگر چیزی واضح‌تر از این وجود داشته باشد که بتوانم بیان کنم، تا پیش از آنکه تو دوباره بگویی که این راز پنهان است، می‌گویم.

هوش مصنوعی: فرض کن که گفتن این راز برای من ضرر داشته باشد، اما از این که تو بخاطر غم و اندوهت رسوا شوم، چه اهمیتی دارد که ضرر و سود در کار باشد؟

هوش مصنوعی: اگر در دل من آرزوی تو دوباره زنده شود و جانم به فدای تو باشد، اگر این جان و دل برای تو چیزی ندارد، پس همان به که نداشته باشد.

هوش مصنوعی: دل باخته‌ای وجود دارد که حتی با سکوتش بیشتر از هزاران کلام صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: من در حالتی مست و بدون دارایی هستم و هر کسی که مانند من باشد، آیا به دنبال مال و ثروت است یا نگران جان و زندگی خود؟

هوش مصنوعی: ای کسی که تنها من به خاطر دوری از دیدار تو غمگینم، بقیه مردم همه چشم‌انتظار تو هستند.

هوش مصنوعی: چرا اینطور است که نام بد عشق تو در این شهر با ماست و ارتباط تو با دیگران باعث خوشحالی آن‌هاست؟

هوش مصنوعی: در جایی که چنین شرایطی وجود دارد، تعجبی ندارد که در اینجا نیز اوضاع همین گونه باشد. اگر نام ما به عنوان یک موضوع یا مشکل مطرح شود، نتیجه‌ای که از آن گرفته می‌شود، به همان اندازه قابل پیش‌بینی است.

هوش مصنوعی: از افرادی که بدرفتاری می‌کنند، دلگیر نشویم زیرا افرادی خوب و نیکو وجود دارند. از کسانی که به ما توجه نمی‌کنند، شکایت نکنیم زیرا محبوب واقعی‌مان همین‌طور است.

هوش مصنوعی: پس از رفتن تو، سختی‌ها و ستم‌هایی بر ما رفت که اگر بخواهم بگویم، شرمنده می‌شوم از اینکه بخواهم این را با قلم بیان کنم.

هوش مصنوعی: این فرد شوم که امروز مانند کاووس، با کمان و تیر به سوی آسمان پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: آن زاهد خودسر که زهدش را به ما می‌فروشد، همانند گرگی است که امروز به عنوان شبان در میان گله قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: او خود را باهوش و همه‌چیزدان می‌انگارد و مرا به هیچ می‌گیرد؛ اما واقعیت این است که من این‌گونه نیستم و او نیز این‌طور نیست.

هوش مصنوعی: این مسائل را فقط خدا می‌داند. امروز اگر تو همه چیز را بدانی، دیگران هیچ چیز نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: اگر فریب و نیرنگ باشد، او به حق است، ولی من خودم را هم حق می‌دانم اگر کار به زبان و بیان بیفتد.

هوش مصنوعی: آن کسی که به من لقب صوفی داده، در واقع خودش از افراد بد و خشن تاریخ است و اعمال زشت و ناپسندی دارد.

هوش مصنوعی: به خدا قسم اگر امام حسین (ع) در این زمان بود، در میان این همه افراد ظلم‌طلب و ظالمی که با شمشیر و سلاح در دست هستند، او تنها نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر حسین وجود ندارد، فرزند حسین اکنون در حال فریاد است، چرا که درگیری این گروه کوفی او را به زحمت انداخته است.

هوش مصنوعی: یک گروه از سادات حسینی امسال در شرایط خیلی سختی به سر می‌برند و از هیچ‌چیزی بهره‌مند نیستند؛ نه غذای مناسبی دارند و نه آرامش و آسایش.

هوش مصنوعی: سی روز در سال روزه می‌گرفتیم، اما امسال روز و شب ما هر دو مانند روزهای رمضان است.

هوش مصنوعی: آنچه را که داشتیم و به چشم دیدند از ما گرفتند و حالا قصد دارند آنچه را که نداریم و تنها شک داریم بدست بیاورند.

هوش مصنوعی: به شاهنشاه دنیا گفتند که در این سرزمین گنجی وجود دارد که صد هزار در آن پنهان است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه به کودکانی که هنوز هیچ چیزی نمی‌دانند، هیچ فرصتی برای یادگیری و پیشرفت داده نمی‌شود. نه زمانی برای آموزش هست و نه فرصتی برای آرامش و امنیت.

هوش مصنوعی: او بی‌گناه است ولی مردم گناهکار و بزرگ‌اند. او بدون یار و یاور، در برابر دشمنانی که فرماندهی بزرگ دارند، قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر این سخن در مورد راز نهانی به شاه باشد، پس گرفتن این پول از ما آشکار و واضح است.

هوش مصنوعی: حسرت بر زندگی فردی که در این کشور، همه کارهای او به نفع کسانی است که ادعای قدرت و مقام دارند.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌توانستم دروغگو و نفاق پیشه باشم، چون این حقیقت از صداقت دل و تایید زبانی نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: با وجود این همه، این افراد چه ارزشی دارند اگر من از خشم خداوند و تهدید ولیعهد زمان نترسم.

هوش مصنوعی: اگر او به من دوستی کند، از دشمنی نگران نیستم؛ هرچند که او شیر نیرومند یا فیل بی‌رحم باشد.

هوش مصنوعی: اگر این چیزها را بپسندد، قسم به خدا که اگر دشمن من شود، او همچون شیر نیرومند است.

هوش مصنوعی: زمانی که همه‌ی خوبی‌ها و بدی‌های من به او وابسته است، چه بگویم که این خوبی از او به من رسیده و آن بدی از جایی دیگر آمده است؟

هوش مصنوعی: هر چیزی که به خاطر او خوشایند و زیباست، در واقع بهاری است، و هر چیزی که ممکن است ناپسند و تلخ به نظر برسد، با وجود او بهاری می‌شود. همچنین، هر چیزی که به نظر خوب و خوشایند می‌رسد، با ترس از او، ممکن است زشت و ناخوشایند به نظر بیاید.

هوش مصنوعی: اگر خشم طوفانی او به وزش درآید، وجود دشمنانش مانند برگ‌های درختان در پاییز خواهد بود که به راحتی با باد پراکنده می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر چه دیر نخواهد گذشت، اما در این ظرفی که این مردم در آن نوشیده‌اند، خون من که غمگین و ماتم زده است، همچون خون شهیدان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: خدایا، تو حضور او را حفظ کن، چرا که امروز اگر در این دنیا عدالت و دادگری وجود دارد، همان اوست.

هوش مصنوعی: اگر برای یک لحظه نورِ عدالتش نباشد، ظلم دایره‌اش را در همه جا می‌گسترد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو چه ویژگی خاصی داری که در همه کشورهای جهان درباره تو سخن‌ها و بحث‌های زیادی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: به محل خود برگرد که همه در دنیا می‌بینند جمشید، که دوباره بر تخت پادشاهی کیان نشسته است.

هوش مصنوعی: بگو: هرچه می‌خواهی، بگو تا ما انجام دهیم، زیرا ما تا جایی که تو بی‌رحمی و سختی می‌کنی، قدرت و تحمل داریم.

هوش مصنوعی: دوری از تو باعث شده که درد و رنج به من نزدیک شود، همان‌طور که درد کبد به علت بیماری‌هایی مانند زردی و تب به وجود می‌آید.