اخطار: دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در تصحیح خود از مختارنامهٔ عطار در ۲۶ صفحه به بررسی دلایلی می‌پردازد که نشان می‌دهد «این» خسرونامه از عطار نیست (گویا نام اصلی اثر دیگر عطار یعنی الهی‌نامه خسرونامه بوده است). دلایل اصلی به شرح زیر هستند: تناقض‌های تاریخی و ادبی: مقدمهٔ مختارنامه خسرونامه را اثری قدیمی‌تر معرفی می‌کند، اما مقدمهٔ خود خسرونامه تناقضاتی دارد که اصالت آن را زیر سؤال می‌برد. عدم هماهنگی محتوایی: خسرونامه برخلاف دیگر آثار عطار، به‌جای تصوف، بر مضامین عاشقانه تمرکز دارد.  تأثیر عرفان ابن عربی: دیدگاه‌های عرفانی خسرونامه به ابن عربی نزدیک است، اما عطار چنین دیدگاهی نداشته است و این دیدگاه‌ها بعد از دورهٔ زندگانی عطار مطرح شدند و شیوع یافتند. ابهام در نام‌گذاری: برخی نسخه‌های الهی‌نامه با نام خسرونامه شناخته شده‌اند که ممکن است منجر به اشتباه در انتساب شده باشد. نقد محققان معاصر: پژوهشگرانی مانند عبدالحسین زرین‌کوب به دلیل تناقضات سبکی و محتوایی، اصالت اثر را رد کرده‌اند. فقدان نسخه‌های قدیمی: خسرونامه نسخه‌های معتبری پیش از قرن نهم ندارد، درحالی‌که سایر آثار عطار دارند.