ابوالحسن فراهانیرباعیات
شمارهٔ ۱ : ای خضر بیابان کلام حکما شمارهٔ ۲ : زلف و رخ یار مبتلا داشت مرا شمارهٔ ۳ : جانا از رشک می سپارم جان را شمارهٔ ۴ : با دیده بی خون که نه بینم آن را شمارهٔ ۵ : چشم تو که با جهان عتاب است او را شمارهٔ ۶ : ای مردم چشمم چه وبال است تو را شمارهٔ ۷ : از عمر من آن چه کاهد ای حور نسب شمارهٔ ۸ : دور از رخت ای سرو قد شکر لب شمارهٔ ۹ : از آتش چهره چون برانداخت نقاب شمارهٔ ۱۰ : این باران ست و برق ظاهر ز سحاب