ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای خضر بیابان کلام حکما</p></div>
<div class="m2"><p>ممتاز ز اهل فضل چون گل زگیا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>امروز شفای شیخ محتاج تو نیست</p></div>
<div class="m2"><p>زان گونه که بیمار پریشان به شفا</p></div></div>

شمارهٔ  ۲

ای خضر بیابان کلام حکما
ممتاز ز اهل فضل چون گل زگیا
امروز شفای شیخ محتاج تو نیست
زان گونه که بیمار پریشان به شفا

هوش مصنوعی: خضر، که نماد حکمت و دانایی است، از دیگران برجسته‌تر و مانند گل از گیاهان مشخص است. امروز نیاز شیخ به تو کمتر است، مانند بیمارانی که بهبود نمی‌یابند.

شمارهٔ  ۱

هوش مصنوعی: ای خضر بیابان، سخنان دانشمندان با فضیلت مانند گل از زمین سر بر می‌آورند.

ای خضر بیابان کلام حکما

ممتاز ز اهل فضل چون گل زگیا

هوش مصنوعی: امروز نیاز شیخ به درمان تو نیست، چون بیمار سردرگم تنها به بهبودی نیاز دارد.

امروز شفای شیخ محتاج تو نیست

زان گونه که بیمار پریشان به شفا

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده