ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چشم تو که با جهان عتاب است او را</p></div>
<div class="m2"><p>پیوسته ز خواب خوش نقاب است او را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ریزد بسیار خون مردم به ستم</p></div>
<div class="m2"><p>بسیاری خون باعث خواب است او را</p></div></div>

شمارهٔ  ۶

چشم تو که با جهان عتاب است او را
پیوسته ز خواب خوش نقاب است او را
ریزد بسیار خون مردم به ستم
بسیاری خون باعث خواب است او را

هوش مصنوعی: این بیت‌ها به این موضوع اشاره دارند که چشمان معشوق با دنیای بیرون در تقابل است و او همچنان در خواب خوش به سر می‌برد. همچنین نشان می‌دهند که ظلم و ستم باعث ریزش خون بسیاری از مردم می‌شود و این خونریزی‌ها به نوعی در خواب معشوق نقش دارند. به طور کلی، می‌توان گفت که این شعر به زیبایی و دردناکی‌های عشق و ظلم در جامعه اشاره دارد.

شمارهٔ  ۴

شمارهٔ  ۵

هوش مصنوعی: چشم تو که با دنیا بی‌محابا سخن می‌گوید، همیشه او را از خواب شیرین خود دور می‌کند.

چشم تو که با جهان عتاب است او را

پیوسته ز خواب خوش نقاب است او را

هوش مصنوعی: خون مردم به خاطر ظلم و ستمی که به آن‌ها می‌شود، بسیار ریخته می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که او در خواب و بی‌خبری به سر ببرد.

ریزد بسیار خون مردم به ستم

بسیاری خون باعث خواب است او را

شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده