وطواطقصاید
شمارهٔ ۱ - در مدح وزیر ضیاءالدین عراق بن جعفر : ای بر مراد رأی تو ایام رامضا شمارهٔ ۲ - در مدح ملک اتسز و حسب حال خود : ای جاه تو فراخته اعلام کبریا شمارهٔ ۳ - در مدح علاء الدوله ابوالمظفر نصرة الدین اتسز و لزوم آسمان و زمین در هر بیتی : ای زمین را از رخت ، چون آسمان ، فرو بها شمارهٔ ۴ - د رمدح شمس الدین ابوالفتح محمد بن علی وزیر : ای صورت سیادت و ای مایهٔ سخا شمارهٔ ۵ - در مدح ملک نصر الدین اتسز : ای طلعت تو نیکو وی قامت تو زیبا شمارهٔ ۶ - در مدح علاء الدوله اتسز : بهار جان فزا آمد جهان شد خرم و زیبا شمارهٔ ۷ - در ستایش افضل الدین خاقانی : ز دور جنبش این چرخ سیمگون سیما شمارهٔ ۸ - نیز در مدیحه گوید : زهی! از آدم و حوا نگشته چون تویی پیدا شمارهٔ ۹ - هم او راست و اعجاز ابیات دو بیت دوبیت مجانست : زهی! دشمنت از طرب بینوا شمارهٔ ۱۰ - نیز در مدیحه گوید : زهی از امر و نهی تو نظامی دین دنیا را