هوش مصنوعی: چه خوب! که دشمن تو از سر شوق و شادمانی، به خاطر ستودن تو به دور می‌چرخد و نغمه‌سرایی می‌کند.

هوش مصنوعی: هدی که از عظمت تو به دست آمده، زیبایی جهان به خاطر بخشش‌های تو ساخته شده است.

هوش مصنوعی: معانی به زبان تو ارزش و اعتبار پیدا می‌کند، و معانی از مقام و جایگاه تو ارزش و بها می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در زمان generosity و بخشندگی، ارزش واقعی و با ارزش مانند جواهر است، اما وقتی که در کنار تو باشد، به نظر می‌رسد بی‌ارزش و کم‌ اهمیت می‌آید.

هوش مصنوعی: ولی، توافق و هم‌دلی در مورد حق، درست و قابل قبول است؛ اما حکومت و فرمانروایی دشمن، اشتباهی بزرگ و غیرقابل قبول است.

هوش مصنوعی: نه مانند نظر تو ستاره‌های آسمان، نه مانند خط تو چون عروسک‌های دست‌ساز.

هوش مصنوعی: فرمان تو به همه جا رسیده و حکم تو بر مردم جاری و مسلم شده است.

هوش مصنوعی: از تو به خاطر خوبی‌های فراوان و صفات نیکو، انسانی بزرگ و بافضیلت ساخته شده است و به خاطر تو، ویژگی‌های عالی و برجسته به دیگران منتقل شده است.

هوش مصنوعی: نه در حرف‌های تو اشتباهی وجود دارد و نه در کارها و رفتارهای تو جای سوالی هست.

هوش مصنوعی: به خاطر انصاف و عدالت تو، چرا بر کسی که در سایه گرگان است سخت می‌گیری؟

هوش مصنوعی: شما با ویژگی‌هایی چون صبر و آرامش بر زمین و بلندی اراده در آسمان مشخص هستید. همچنین مهربانی شما همانند جریان آب و پاکیزگی هوای تازه، تاثیرگذار و دلنشین است.

هوش مصنوعی: در ستایش تو، دانشمندان و فرزانگان مقام و منزلت دارند و در وجود تو، آزادگان احساس آزادی و راحتی می‌کنند.

هوش مصنوعی: خداوند ویژگی‌های نیکویی و صفای کامل را در وجود تو قرار داده است.

هوش مصنوعی: از این رو، تو را بر زائران خود برتری می‌بخشد، همان‌طور که مروه و صفا، دو تپه مقدس در کنار یکدیگر قرار دارند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به توصیف دو نوع نزدیکی و ارتباط می‌پردازد. او بیان می‌کند که این رابطه نه به گونه‌ای است که تنها وابسته به لطف و کرامت تو باشد، و نه به نحوی که منجر به محو شدن و فنا در وجود تو شود. در واقع، او از نوعی نزدیکی صحبت می‌کند که نه صرفاً تحت تأثیر ویژگی‌های مثبت تو باشد و نه به قیمت از بین رفتن هویت خود.

هوش مصنوعی: کسانی که نیکوکارند، از تو زندگی و حیات می‌گیرند، اما بداندیشان از تو چیزی جز نابودی و فنا به دست نمی‌آورند.

هوش مصنوعی: تو همچون حقیقتی روشن هستی برای کسی که از تو پیروی کند، و تو همچون پرنده‌ای بلندپرواز هستی برای کسی که از تو سرپیچی کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر چیزی که از تو و به وسیله‌ی تو ایجاد شده، همانند معجزه‌ای است که از کلام و عصای کلیم (موسی) سرچشمه گرفته است. به بیان دیگر، خلاقیت و تاثیر تو به اندازه‌ای قوی و شگفت‌انگیز است که می‌تواند معجزات را به یاد بیاورد.

هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌های ظاهری تو در کمال و زیبایی نهفته است و تمامی ویژگی‌های درونی‌ات در وفاداری و حیا قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: از دست تو نعمت‌های رحمت به مانند بارانی که از ابر می‌بارد، به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: از سخنان تو گوش‌ها زندگی می‌گیرند و از دیدن تو چشم‌ها جان می‌گیرند.

هوش مصنوعی: از ترس تو، دشمنان با مقام و جایگاه خود از سرزمین‌هایشان رانده و دور شده‌اند.

هوش مصنوعی: بخاطر مهربانی تو، نعمت‌های بهشت برای من شگفت‌انگیز است و از زیبایی‌های تو، نسیم ملایم صبحگاه به دور است.

هوش مصنوعی: خدمت کردن به تو برای من عزیز است، مانند روزهای جوانی و زمان‌های خوشی که می‌گذشت.

هوش مصنوعی: از شادی تو نوشیدم شراب و از خوشی‌ات لباسی پر از ناز و طرب بر تن کردم.

هوش مصنوعی: سخن خوب تو برای من دلنشین‌تر است از صدای ساز و آهنگ دل‌نواز.

هوش مصنوعی: من هیچ چیزی از کلام تو جز محبت نمی‌بینم و هیچ چیزی از کار تو جز صدای ندا را حس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: همه به خاطر رفتار و مهربانی توست که صدای لطف تو به گوش من می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای کاش تا زمانی که ابرها اشک می‌ریزند، تیغ‌ها نیز تیز و برنده باشند.

هوش مصنوعی: تو را خوشبختی همراهی کند! از آنچه که در ما بوده، بیشتر و بهتر شود.