غزلیات
شمارهٔ ۱ - باز باد اندر فتاد : باز باد اندر فتاد این سرخ سر چیغوز را شمارهٔ ۲ - ایام چو تو دلبر طناز نیابد : رخ تازه چو تو هیچ دگر تاز نیابد شمارهٔ ۳ - نور رخ تو قمر ندارد : . . . ری دارم که خر ندارد شمارهٔ ۴ - عاشقان پیش تو گر تحفه همه جان آرند : تاز زبازان که ترا پیش گروگان آرند شمارهٔ ۵ - عالم سعد، احمد مسعود : شیدگانی سهمگین کولنگ و بی هنجار شد شمارهٔ ۶ - ای کودکان : . . . ر من ای کودکان ز کار فرو ماند شمارهٔ ۷ - چه باید کرد : مرا کر بدر . . . ن یار باید کرد شمارهٔ ۸ - پسر عبد : ای مرز تو اندر خور . . . ر پسر عبد شمارهٔ ۹ - آن شب که مرا بود می وصل به کف بر : امروز منم . . . ر و خدو کرده به کف بر شمارهٔ ۱۰ - سوزنیم : سوزنیم، مرد باندازه . . . ر