هوش مصنوعی: ای سرزمین تو به من نشان می‌دهد که من پسر عبد هستم و در این سرزمین، من خود را می‌توانم بشناسم.

هوش مصنوعی: وقتی علاقه‌مندان در مرز تو را دیدند، بلافاصله فهمیدند که تو کیستی و از کجا آمده‌ای.

هوش مصنوعی: در یک راه، از صدق (راستگویی) چیزی نگو که چه بگویی؛ روی تو با آن منظر زیباست.

هوش مصنوعی: دیدی که در میان علف‌ها، با تمام قد خود همچون اسب، غرق در شوق و شوری به سر می‌برد؟

هوش مصنوعی: شما در موقعیتی هستید که می‌توانید افرادی را ببینید، و در این میان شخصی خاص در برابر شما قرار دارد، در حالی که او با قاطعیت و آمادگی به شما می‌نگرد.

هوش مصنوعی: وقتی پسر عبد به پادشاه تبدیل شد، تو گفتی که لشکر دیگران...

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و جاذبه شخصی با صفات برجسته یاد می‌کند و بیان می‌کند که تحت تأثیر این زیبایی، همه او را ستایش کرده‌اند. این احساس تحسین و admiration نسبت به جمال و شخصیت او در اشعار شاعر نمایان است.