هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبای تو هیچ‌کسی را مانند خود پیدا نمی‌کند و تا زمانی که تو را گم نکرده‌اند، کسی نمی‌تواند مانند تو را بسازد.

هوش مصنوعی: اگر به صورت ناز و دلبرانه آغاز کنی، هر جا که این خران (خرها) بروند، تو نیز باید به آن‌ها بپیوندی. زیرا هیچ‌کس به نتیجه و پایان کار نمی‌رسد، مگر این‌که آغاز خوبی داشته باشد.

هوش مصنوعی: صدای خود را برای خریداران به گوش برسان و بدان که هیچ‌کس مانند تو نمی‌تواند به زیبایی و قدرت طلا را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: سیم و طلا را به کسی که خریدار نیست، نده و بر او نزن؛ زیرا وقتی صدای نی را بشنود، دیگر خریداری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر چیزی که ارزش بالایی دارد، وقتی به بازار عرضه می‌شود، اگر خریداری برای آن نباشد، ارزشش کاهش می‌یابد و مهم نیست چقدر گرانبهاست.

هوش مصنوعی: ای تازه‌وارد، تو از ما چیزهایی را یافته‌ای که حتی از پدر و مادرت نیز نمی‌توانی یافت.

هوش مصنوعی: تو همچون شهد شیرین از گلستانی و در حال حاضر به شکل آتشینی نمایان هستی. آن کس که با تو برخورد می‌کند، به آسانی نمی‌تواند تمام لذت‌ها را بچشد و به اندک چیزهایی که می‌خواهد دست یابد.

هوش مصنوعی: وقتی به تنهایی به دنیای سخت و دشوار روی می‌آوری، حتی اگر ده مرغ چاق هم داشته باشی، در کنار کوهستان، باز هم کسی را به یاری خود نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: من از لب‌های شیرین تو بوسه‌ای می‌زنم که تلخی را از طعم لبت دور می‌کند و دیگر نمی‌گذارم از آن طعم تلخ خبری باشد.

هوش مصنوعی: ای جوان خوش‌سیما، گویی تو چنان دل‌انگیز و تازه‌کار هستی که هیچ‌کس دیگری به زیبایی و تازگی تو نمی‌تواند پیدا کند.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که در زمانه‌ای که تو عزیز و دلبر زیبایی چون تو وجود ندارد، هیچ چیز دیگر نمی‌تواند دل را شاد کند و خوشی‌ای به ارمغان بیاورد.