غزلیات
شمارهٔ ۱ : چو بو دهد صبحم به دست باد صبا شمارهٔ ۲ : مرا دردی است بی درمان که نی سر دارد و نی پا شمارهٔ ۳ : مردمی، فهم، ادا، ترس خدا، رحم بجا شمارهٔ ۴ : نه همین طوق گلو حلقهٔ جام است اینجا شمارهٔ ۵ : به رخ مهر جهان آرا به گیسو چون شب یلدا شمارهٔ ۶ : گداخت سیم وش آن شوخ سیمبر ما را شمارهٔ ۷ : الهی حل مگردان تا قیامت مشکل ما را شمارهٔ ۸ : سودم به خاک پایش روی نیاز خود را شمارهٔ ۹ : حکم سخن ندادم هر دم زبان خود را شمارهٔ ۱۰ : عشق عالمسوز ما بر هم زند تدبیر را