هوش مصنوعی: به عشق او به جایی رسیدم که تمام نیازهایم را در سایه‌ی او یافتم و دیگر از مشکلات دنیایی رنج نمی‌برم. در این حالت، در واقع عبادت و راز و نیاز خود را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: هرگز شمع دیگری نمی‌تواند نوری مانند پروانه‌ای که خود را در آتش عشق می‌سوزاند، به وجود آورد.

هوش مصنوعی: وجود او را که زنده‌گی را به من هدیه می‌دهد، با زلفش مقایسه نمی‌کنم و نمی‌خواهم عمر طولانی‌ام را به آن‌چه که از طبیعت و حیوانات نشأت می‌گیرد، مرتبط سازم.

هوش مصنوعی: ما به جایی رسیدیم که پر از عظمت و زیبایی بود، و در آنجا با کاسه‌ای در دست، راز دل خود را بیان کردیم.

هوش مصنوعی: من مانند سعید لباس ظاهری خود را پوشانده‌ام و حقیقت واقعی‌ام را در پس این ظاهر پنهان کرده‌ام.