سعدیباب چهارم در تواضع
بخش ۱ - سر آغاز : ز خاک آفریدت خداوند پاک بخش ۲ - حکایت در این معنی : یکی قطره باران ز ابری چکید بخش ۳ - حکایت در معنی نظر مردان در خود به حقارت : جوانی خردمندِ پاکیزه بوم بخش ۴ - حکایت بایزید بسطامی : شنیدم که وقتی سحرگاه عید بخش ۵ - حکایت عیسی (ع) و عابد و ناپارسا : شنیدستم از راویان کلام بخش ۶ - حکایت دانشمند : فقیهی کهن جامهٔ تنگدست بخش ۷ - حکایت توبه کردن ملک زادهٔ گنجه : یکی پادشهزاده در گنجه بود بخش ۸ - حکایت : شکر خندهای انگبین میفروخت بخش ۹ - حکایت در معنی تواضع نیکمردان : شنیدم که فرزانهای حق پرست بخش ۱۰ - حکایت در معنی عزت نفس مردان : سگی پای صحرانشینی گزید