رهی معیریرباعیها
تمنای عاشق : آن را که جفاجوست نمی‌باید خواست بی‌خبری : مستان خرابات ز خود بی‌خبرند آشیان‌سوز : ای جلوهٔ برق آشیان‌سوز تو را آیینه صبح : داریم دلی صاف‌تر از سینه صبح نوشین‌لب : گلبرگ به نرمی چو بر و دوش تو نیست افسونگر : یا عافیت از چشم فسون‌سازم ده لعل ناب : خم گشت به لعلگون شراب آبستن دیار شب : جانم به فغان چو مرغ شب می‌آید خانه‌به‌دوش : چون ماه نو از حلقه‌به‌گوشان توایم ناله بی‌اثر : ای ناله چه شد در دل او تأثیرت