من دو معنی برای مصرع آخر متصورم:
1) قدح به ماه تشبیح شده و ماه به آفتاب آبستن استعاره از طلوع است، که منظور قدحی است که به زودی پر ز می خواهد شد
2) یک ماه (زمان) است که قدح به افتاب آبستن است. که منظور انتظار طولانی برای پیدا شدن رخ یار در قدح است.

درود بر شما----صراحی-- می--- مانند ابر که باران میبارد نعمت است و قدح شراب مانند آفتاب روشنی و معرفت در خود دارد
تقدیم به منتقدان و ادیبان عزیز