اوحدیرباعیات
رباعی شمارهٔ ۱ : چون یاد کنم طبع طربناک ترا رباعی شمارهٔ ۲ : گر آدمیی دور شو از دمدمه‌ها رباعی شمارهٔ ۳ : هستیم به امید تو چون دوش امشب رباعی شمارهٔ ۴ : ای میل دل من به جهان سوی لبت رباعی شمارهٔ ۵ : شمع از سر خود گذشت و آزاد بسوخت رباعی شمارهٔ ۶ : گر راست روی محرم جان سازندت رباعی شمارهٔ ۷ : در کارگه غیب چو نقاش نخست رباعی شمارهٔ ۸ : این فرع که دیدی همه از اصلی خاست رباعی شمارهٔ ۹ : دلدار مرا در غم و اندوه بکاست رباعی شمارهٔ ۱۰ : قدش به درخت سرو می‌ماند راست