اوحدیقصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - له فیالمناجات : راه گم کردم، چه باشد گر به راه آری مرا؟ قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - وله روح الله روحه : آن نفس را، که ناطقه گویند، بازیاب قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - وله فیالموعظه : گر آن جهان طلبی، کار این جهان دریاب قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - وله فیالطامات : ای دل، تویی و من، بنشین کژ، بگوی راست قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - فیمنقبت امیرالمؤمنین حسین بن علی بن ابیطالب رضیالله عنهما : این آسمان صدق و درو اختر صفاست؟ قصیدهٔ شمارهٔ ۶ - وله روحالله روحه : مباش بندهٔ آن کز غم تو آزادست قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - وله سترالله عیوبه : چرخ گردان روشن از رای منست قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - وله روحالله روحه : بر آستان در او کسی که راهش هست قصیدهٔ شمارهٔ ۹ - وله فیطلب الحقایق : این چرخ گرد گرد کواکب نگار چیست؟ قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - وله ایضا نورالله قبره : مستان خواب را خبری از وصال نیست