نظیری نیشابوریقصاید
شمارهٔ ۱ - یک قصیده : چندی به غلط بتکده کردیم حرم را شمارهٔ ۲ - این قصیده در مدح ابوالمنصور جهانگیر پادشاه در حین ملازمت ایشان در تعریف شکار گفته شده است : ترتیب کهن تازه شد آیین زمان را شمارهٔ ۳ - مطلع دوم : ای خاک درت صندل سرگشته سران را شمارهٔ ۴ - این قصیده در منقبت حضرت امام رضا علیه التحیته و الثنا و اشاره به قتل و غارت ساکنان مشهد مقدسه حضرت : چنان رسیدن دی سرد ساخت دنیی را شمارهٔ ۵ - این قصیده در روز فرخ مولود صاحب زاده برخوردار میرزا ایرج بن عبدالرحیم خان و در مدح والده مخدره گفته شده : بر زمین آورده رحمت را دعای مستجاب شمارهٔ ۶ - در صفت خانه ممدوح : این خانه گوشواره عرش مطهرست شمارهٔ ۷ - این قصیده در وقت عزیمت مکه در احمدآباد گجرات در ایام فتح قلعه جونه در مدح نواب محمد عزیز اعظم خان کوکه وارد گردیده است : مژده در مژده فتح است و ظفر در ظفرست شمارهٔ ۸ - این قصیده ایضا در استدعای صحت و بیان مدحت ابوالفتح بهادر عبدالرحیم خان خانان بن بیرام خان گفته شده : مگر که صبح ز بالین آسمان برخاست شمارهٔ ۹ - این قصیده در مدح ابوالفتح بهادر عبدالرحیم خان گفته شده : از سخن چون چاشنی بخشی به خوان تربیت شمارهٔ ۱۰ - ایضا در مدح خان خانان بن بیرام خان واقعست : چو شمع سوز دلم عشق بر زبان انداخت