رباعیات
شمارهٔ ۱ : هر چند که مرد قول و فعلش تبه است شمارهٔ ۲ : از راز دو کون گر کس آگاه افتد شمارهٔ ۳ : شیرینم و مغز سخنانم تلخ است شمارهٔ ۴ : خوبان که همی رمند ز افسون فلک شمارهٔ ۵ : هنگام بهار سیر گلشن نکنیم شمارهٔ ۶ : پر داغ دل از جور جهانیست مرا شمارهٔ ۷ : برگشتن عمر را نمود آمدنت شمارهٔ ۸ : جا کرده اگر شاخ گلی در دل من شمارهٔ ۹ : با عقده غم خوشم که کام دلم اوست شمارهٔ ۱۰ : تا تکلیف تو جا مهیا نکند