جامیرسالهٔ اربعین
رسالهٔ اربعین جامی به همت آقای کمال رحمانی با استفاده از متن در دسترس از طریق صفحهٔ فیسبوک مفتی محمد ابراهیم تیموری و با مقابله با نسخههای چاپی مایل هروی (اربعین، مولانا نورالدین عبدالرحمن جامی، به خط: حسین وفا سلجوقی، معرفی آثار جامی: مایل هروی، سال چاپ ۱۳۴۳، انتشارات: انجمن جامی) و کاظم مدیر شانهچی (اربعین جامی، کاتب: سلطانعلی مشهدی، مقدمه و تصحیح و استخراج احادیث از: کاظم مدیر شانه چی، چاپ دوم ۱۳۷۱. ناشر : انتشارات آستان قدس رضوی) در گنجور در دسترس قرار گرفته است.
بسم الله الرحمن الرحیم : صحیحترین حدیثی که راویان مجالسِ دین و مُحدِّثانِ مدارسِ یقین املا کنند حمدِ دانائیست که کلماتِ تامّۀ جامعه بر زبان مُعْجِزْبیان حبیب خود گذرانیده و آن را تالیِ کلام کامل و خطابِ شامل خود گردانیده و به نقل ثِقَةٍ بَعْدَ ثِقَةٍ به گوش محرومان از سعادت صحبت وی رسانیده و به نور علم به آن و عمل به مُوجِب علم از ظلماتِ ضلالتِ شان رهانیده. وَصَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَأصْحَابِهِ وَسَلَّمَ نَقَلَةِ عُلُوْمِهِ وَحَفَظَةِ آدَابِهِ. (۱) لاَ یؤْمِنُ اَحَدُکُمْ حَتَّى یُحِبَّ لِأَخِیهِ مَا یُحِبُّ لِنَفْسِهِ. (صحیح البخاری) : هر کسی را لقب مکن مؤمن (۲) مَنْ أَعْطٰى لِلهِ، وَمَنَعَ لِلهِ، وَأَحَبَّ لِلهِ، وَأَبْغَضَ لِلهِ، فَقَدْ اسْتَکْمَلَ إِیمَانَهُ. (سنن ابی داود) : هر که در حبّ و بُغض و منع و عطا (۳) الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَیدِهِ. (صحیح البخاری) : مُسْلِم آنکس بُوَد به قَول رسول (۴) خَصْلَتَانِ لَا تَجْتَمِعَانِ فِی مُؤْمِنٍ: البُخْلُ وَسُوْءُ الْخُلُقِ. (جامع الترمذی) : بذل کن مال و خوی نیکو وزر (۵) یَشِیْبُ ابْنُ آدَمَ وَیَشبُّ فِیْهِ خَصْلَتَانِ: ألْحِرْصُ وَطُوْلُ الْأمَلِ. (صحیح البخاری) : آدمی را ز پیری افزاید (۶) مَنْ لَمْ یَشْکُرِ النَّاسَ لَمْ یَشْکُرِ اللهَ. (جامع الترمذی) : به تو نعمت ز دست هر که رسد (۷) مَنْ لَا یَرْحَمِ النَّاسَ، لَا یَرْحَمْهُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ. (صحیح البخاری) ترجمه: هر کس بر مردم رحم نکند خداوند بر او رحم نخواهد کرد. : رحم کن رحم، زانکه بر رخ تو (۸) الدُّنْیَا مَلْعُونَةٌ مَلْعُونٌ مَا فِیهَا إِلَّا ذِکْرُ اللهِ. (جامع الترمذی) : هدفِ لعنتِ خدای آمد (۹) لُعِنَ عَبْدُ الدِّینَارِ، وَلُعِنَ عَبْدُ الدِّرْهَمِ. (جامع الترمذی) : گرچه هست آفتابِ رحمتِ حق