(۶) مَنْ لَمْ یَشْکُرِ النَّاسَ لَمْ یَشْکُرِ اللهَ. (جامع الترمذی)
به تو نعمت ز دست هر که رسد
نِه به میدان شکرگویی، پای
کی به شکر خدا قیام کند
تارکِ شکرِ بندگان خدای
(۵) یَشِیْبُ ابْنُ آدَمَ وَیَشبُّ فِیْهِ خَصْلَتَانِ: ألْحِرْصُ وَطُوْلُ الْأمَلِ. (صحیح البخاری): آدمی را ز پیری افزاید(۷) مَنْ لَا یَرْحَمِ النَّاسَ، لَا یَرْحَمْهُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ. (صحیح البخاری) ترجمه: هر کس بر مردم رحم نکند خداوند بر او رحم نخواهد کرد.: رحم کن رحم، زانکه بر رخ تو
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: کمال رحمانی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.